Cerita Mamah di Pasar

Sudah lama nih nggak update blog, karena laptop lagi error dan bervirus. Mas suami lagi sibuk jadi belum sempat benerin komputernya. Yaah alhasil cuma bisa blogwalking dari hp aja. Ini nyoba ngepost pake hp. Biasanya males karena kalo udah upload foto biasanya bubar jalan nih postingan. Hilang seketika. Tapi marilah dicoba hari ini siapa tau beruntung.

Hari ini pas masak, iseng buka path, yaaah disambi ngaduk2 ayam yang lagi diungkep. Naaah adek ku, Dinda posting foto mie ayam jamur bakso bikinan mamah dong. Grrrrrrrr kan jadi pengen juga.

image

Naaah lhooo.. Itu adalah ayam.jamur kebanggaan di rumah. Biasanya jadi rebutan. Digadoin atau dimakan pake kuah bakso doang atau nasi aja udah bikin merem melek sangking enaknya. Ini opini lebay seorang anak atas masakan ibunya. Karena gimana pun, masakan mamah itu the best laah.

Abis dia posting, lanjutlah kami ngobrol2 di WA.

image

Dan yaaak pamer aja ding besok mau masak sop ceker. Udah lama nggak makan ceker niih.
Dan lihatlah mamahku beli ceker delivery dari pasar. -______- dan itu benar adanya, nggak sekali dua kali itu kejadian tapi berkali kali. Dan yess, “the power of ta’ijoli jangan lodeh, jangan asem, brongkos, etc” does exist. At least with my mom n temennya di pasar Stan Maguwoharjo Sleman.
Sejak tinggal di Madiun, kemudian pindah ke Jogja, mamah itu ke pasar hampir tiap hari. Apalagi pas di Jogja ini, pasar cuma nggak sampe 500 m dari rumah. Alhasil, mamah ini jadi artis pasar. Hwahahaha ya gitu daah. Pokoknya kalo ke pasar bareng mamah itu nggak bisa sebentar karena sekalian kulonuwun dan ngobrol dan berakhir mbawa, seiket kacang panjang gratis, sop2an se-plastik (seporsi sekali masak) gratis, dianterin pisang ke rumah gratis, dan lain-lain.
Misalnya nih yaa, masuk pasar, aku tanya “Mah, hari ini masak apa?” “Mboh, mamah yo bingung. Ya, kita lihat aja ntar di plastik belanjaan isine opo wae”. Jadilah masuk langsung ke bagian sayur langganan.
Mbok penjual: Badhe tumbas nopo bu? (Mau beli apa bu?)
Mamah: lha mboh, aku yo bingung meh masak opo. Sayur sing seger opo wae iki? Sing anyar. Lha aku nggak masak banyak. Sing makan mung aku karo bapak thok nang omah.
Mbok penjual: wes tho, dijukuk wae. Masak opo wae ibu tu enak. Nek ndak abis, bawa sini aja.
Mamah: *ambil kacang panjang 5 ler, labu siam, terong, gori (nangka muda)* wes iki piro kabeh?
Mbok: kacang panjang mboten sah mbayar lha wong cuma 5 ler, labune sewu, terong sewu, gori sewu mawon. Lha kelopone sing parutan bu? Iki wes ta’ kasi sewu yonan (padahal seplastik itu bisa 2500an)
Mamah: lha nek ngene iki sampeyan ora mbati no (nggak untung)???
Mbok: wes tho bu ra popo. Ngko nek enek sing keri tilpun wae (telfon maksudnya, tapi bilangnya tilpun hihihihi). Mangke pas pulang ta’ampirin. Bu ojo lali nek sayure mboten telas, aku diparingi lhoo (nggak abis, aku dikasiin yaa)

Yaaa gituuu laah pokoknya. Ini baru sayur lhoo. Belum, pesen daging via sms, pesen tempe, pisang dll. Jadi yaa no wonder mamah bisa pesen ceker delivery.
Ini juga karena yang jualan tinggalnya deket rumah. Jadi kalo pulang jualan, biasanya lewat depan rumah. Terus mampir deeeh. Mamah itu juga sering belanjaan ketinggalan atau kalau belanja yg jual belum ada kembalian, naah itu biasanya berakhir antara gratis atau bayar di rumah atau tukeran sama makanan yang sudah jadi di rumah.
Kalau mamah sudah 2 hari nggak ke pasar, naaah heboh tuh. Pasti dicariin, didatengin ke rumah.
Yaah segitu dekatnya sama orang pasar. Pas aku mau nikah kemarin itu, orang pasar banyak yang dateng lhoo. Dikasiin undangan sama mamah. Terus dateng ke rumah juga, ngamplopin. Terus ditanyain mau dibantuin apa, masak apa, dll. Lhaa berhubung kita di rumah nggak bikin acara, ya dibantu doa saja. 🙂
Kemaren pas pulang,  pas ke pasar, juga sering ditanyain “mbaknya yang tinggal jauh itu sehat bu?” padahal aku disebelah mamah. Orang pasar tuh sering salah antara aku sama Dinda. Yang sering ikut ke pasar tuh Dinda soalnya. Kalo aku atau Dinda ke pasar, karena kita nggak tau mamah maunya sayur yg kayak apa, daging yg gimana, cuma bilang aja buat bu Yedie, kayak biasanya. Langsung daah bungkuuuuss. Hwehehehe. Asiiiik kan punya mamah artis di pasar. Begitulah cerita mamahku yang jadi artis pasar dan bisa delivery di pasar tradisional, belanja gratis, sering dapet kortingan. Seru yaaa 🙂